Ότι μέσα τριγυρνάει σε μεθάει
μες της ζωής σου τον ατέλειωτο σκοπό.
Ρίχνεις το ζάρι , αλλιώς τώρα γυρνάει.
Βρίσκεις τον τρόπο ν'αγαπάς ότι περνάει.
Σε κυριεύουνε ατέτειωτα ταξίδια.
Πειρασμοί οι ίδιοι οι στοχασμοί.
Δίχως σύνορα, πατρίδα και ελπίδα,
νιώθεις άφωνος αμνός μες τη σφαγή....

Και συ Ελλάς πια χρωστάς και λιγάς , τα παιδιά σου στο βούρκο πετάς.Μα τα σύνορα καλά φυλάς.Λες να έλειπε ο χαβάς?
Σπέρνεις διχόνια παντού, δε σου φτάνει το αίμα, στα σπίτια μας ντου...
Λύτρωση να βρεις αποζητάς!Μα δε θα'ρθει από εμάς.

Μ'όσα δανείστηκες οπλίστηκες κι ορκίστηκες
να μείνεις έξω απ'το σύστημα για χρόνια.
Μ'αυτή η κολόνια κρατάει αιώνια
και σέρνεσαι απ'του μυαλού σου τη διχόνια.
Μήπως δεν πήγες εκεί που θες να φτάσεις
και το σκοπό σου κοντεύεις να ξεχάσεις.
Όμως τα όπλα σου εσύ δε θες να χάσεις.
Μα σ'αφοπλίζουνε τα όργανα της τάξης!

Και συ Ελλάς πια χρωστάς και λιγάς , τα παιδιά σου στο βούρκο πετάς.Μα τα σύνορα καλά φυλάς.Λες να έλειπε ο χαβάς?
Σπέρνεις διχόνια παντού, δε σου φτάνει το αίμα, στα σπίτια μας ντου...
Λύτρωση να βρεις αποζητάς!Μα δε θα'ρθει από εμάς.