Κάποτε μου `λεγες τι έπρεπε να κάνω

κάποτε μου `δειχνες το δρόμο το σωστό

να φτάσω στην κορφή κι ακόμα παραπάνω

μα είμαι ακόμα στο υπόγειο



Κάποτε μου `λεγες πως θες να σ’ αγαπήσω

κάποτε ήθελες να δίνω πιο πολλά

όλα στα έδωσα μα μόνος μου θα ζήσω

σαν ψάρι μέσα σ’ άδεια θάλασσα



Καλύτερα λίγος χρόνος αγάπης

κι ύστερα μια ζωή μοναξιά

μου είχες πει πως κάποτε θά `ρθεις

μα δε σε θέλω πια



Καλύτερα λοιπόν να μείνω μακριά σου

καλύτερα ποτέ να μη σε ξαναδώ

θα `ρχομαι μόνο σαν μορφή στα όνειρά σου

και σαν φωνή να σου τραγουδώ



Καλύτερα λοιπόν και συ να με ξεχάσεις

καλύτερα ποτέ να μη με θυμηθείς

κάποτε ήθελες να μ’ αλλάξεις

μα τώρα πια δεν μπορείς



Κι αν με ρωτάς έρωτας τι είναι για να μάθεις

είναι στιγμές χαράς και ώρες μοναξιά...