Τα κύματα αφρίζουν, οι γλάροι πετάνε
το πλοίο σφυρίζει κι ο ναύτης πονά
που αφήνει μια αγάπη βαθιά πληγωμένη
κι αυτή το μαντίλι με πόνο κουνά.

Στο καλό, στο καλό μην αργήσεις
να θυμάσαι στα ξένα που πας,
μια καρδιά που αφήνεις θλιμμένη
μη ξεχνάς μια καρδιά που αγαπάς.

Εγώ κι αν θα φύγω γλυκιά μου κοπέλα
δε θα λησμονήσω μια αγάπη τρελή
γι αυτό τα φιλιά μου θα στέλνω στο γράμμα
γιατί σ’ αγαπώ, σε λατρεύω πολύ.

Στο καλό, στο καλό μην αργήσεις
να θυμάσαι στα ξένα που πας,
μια καρδιά που αφήνεις θλιμμένη
μη ξεχνάς μια καρδιά που αγαπάς.

Τα κύματα αφρίζουν, σκοτάδι απλώνει
κι εγώ ακουμπισμένος την πλώρη κοιτώ,
εσένα θυμάμαι απάνω στο κύμα
του κάκου όμως ψάχνω μα πού να σε βρω.

Στο καλό, στο καλό μην αργήσεις
να θυμάσαι στα ξένα που πας,
μια καρδιά που αφήνεις θλιμμένη
μη ξεχνάς μια καρδιά που αγαπάς.

Μη ξεχνάς μια καρδιά που αγαπάς.