Βλάμη ρε με λένε το φορώ στραβά
κι αν στραβοκοιτάξεις κάνω και καβγά
τον κόσμο τον εγράφω στ’ άγραφο χαρτί
μη θες να μ’ απατήσεις στον τάφο πας συρτή

Όπα ! Άντε και θα με φάει η ξενιτειά.

Θέλεις για να ζήσω πες πως μ’ αγαπάς,
θέλεις να πεθάνω παλιοφουκαρά,
τα πείσματά σου πάψε κορμί αγγελικό
εγώ για σε πεθαίνω, ναι, ναι μα το σταυρό.

Γεια σου Σπύρο λεβέντη !

Βάρδα μη με θίξεις το φιλότιμο
γυαλιά καρφιά τα κάνω δίχως πρόστιμο
βάρδα μη σε νιώσω εμένα να γελάς
γιατί έχει να φρίξει ο κόσμος κι ο ντουνιάς.

Ώωχ !

Θέλεις για να ζήσω πες πως μ’ αγαπάς,
θέλεις να πεθάνω παλιοφουκαρά,
τα πείσματά σου πάψε κορμί αγγελικό
εγώ για σε πεθαίνω, ναι, ναι μα το σταυρό.