Θυμάμαι όταν σου `λεγα πώς
θα πάω μια μέρα απ’ το σκοτάδι στο φως
Ύστερα στ’ όνειρο έμεινα μόνος
Σε χάρτινους κόσμους σταμάτησ’ ο χρόνος

Το παραμύθι αυτό έχει τώρα τελειώσει
Δε ζητάω κανείς να `ρθει να με σώσει
Στη ζωή μου το γκρίζο πια δε χωράει
Βάζω χρώμα σ’ ό,τι με χαλάει

Αλήθειες θα ψάξω να βρω
Στο χάρτη του κόσμου εγώ να βρεθώ
Κάτι να κάνω επιτέλους για μένα
Να βγάλω τη μάσκα, να βρω τα χαμένα

Στη ζωή μου το γκρίζο πια δε χωράει
Βάζω χρώμα σ’ ό,τι με χαλάει