Ζωή πληγές με γέμισες,
πληγές που δε θα κλείσουν
κι εκεί που πάω να γιατρευτώ
άλλες πληγές μ’ ανοίγουν.

Γιατί να μην μπορώ κι εγώ
λιγάκι ν’ ανασάνω
να δω γαλάζιο ουρανό
και μια πληγή να γιάνω.

Θα πάρω τώρα ένα στρατί
που όλοι σ’ αυτό θα πάμε
την ψεύτρα ετούτη την ζωή
δε θέλω να θυμάμαι.