Πότε Μαριώ θα πάμε
πίσω στο χωριό μας
να ξαναφτιάξουμε
το νοικοκυριό μας;

Κι οι κάμποι κι οι ραχούλες
κι οι λόγγοι κι οι βρυσούλες
και πάλι σαν και πρώτα εδώ πέρα
γλυκιά θα ξανακούσουμε φλογέρα.

Πότε Μαριώ
θα πάμε πίσω στο χωριό
να ξαναφτιάξουμε
το νοικοκυριό;

Όμορφο βουνό, σ’ αφήνω
πάω στην ξενιτιά.
Πάω για πάντοτε
να μείνω με την εργατιά.

Κι αν τύχει πλούσιος και γινώ
και σε σαλόνια να γυρνώ,
τις χιλιόμορφές σου χάρες
δε θα λησμονώ.

Αυγούλες και βραδάκια
και με τα προβατάκια
γύρναγα και μίλαγα
μ’ αυτά.

Και με τη φλογέρα
λάλαγα όλη μέρα
βλαχοπούλας σκαλί,
ονειρευτά.

Όμορφο βουνό, σ’ αφήνω
πάω στην ξενιτιά.