Ποιος διαβαίνει, καλέ μάνα,
ποιος διαβαίνει, ποιος περνά
ειν’ ο νιος που αγαπάω
ειν’ ο νιος που μ’ αγαπά.
Κι ως τον βλέπω, καλέ μάνα
κι ως τον βλέπω να περνά
η καρδιά μου δεν κρατιέται
το τραγούδι αρχινά.
Δεν αντέχω καλέ μάνα,
δεν αντέχω δεν βαστώ
όλο κλαίω η καημένη
συλλογιέμαι κι αρρωστώ.
Σύρε πες τον καλέ μου,
σύρε πες τονε ταχιά
ο καημός του θα με φάει
τυραννιέμαι η φτωχιά.