Ρε, ακούτε τα συμβάντα του Ψυρρή,
πιάσαν τον Χλαπάτσα και τον Μπισμπιρή,
τους επιάσανε να παίζουν τον παπά σπαστούς,
ε ρε, τα κορόιδα, τους κουτούς,
για τ’ αυτόφωρο τους πάνε και εκεί τους εξηγάνε,
αχ, μανούλα μου, μου φάγανε τη σακούλα μου.

Μα στην πόρτα τους γλιστράει ο Χλαπατσός
κι ήτανε απ’ το ένα πόδι του κουτσός
και στα τέσσερα το βάνει, τρέχει σαν ταξί,
με το άλλο πόδι το δεξί,
την αμόλησε μελάνι, κρίμα σας, ρε μολιτσμάνοι,
σας την έσκασε και την έστριψε.

Και οι μολιτσμάνοι με τα κλόμπια τους,
γιατί τους προσβάλαν τα γαλόνια τους,
αρχινάν τον Μπισμπιρή στο πάτα, κιούτα, κιού
και σου τονε κάνουν τ'αλατιού,
τον βαράνε, τον χτυπάνε, τα παΐδια του μετράνε,
ρε, οι άσπλαχνοι, αχ, οι άπονοι.

Κάντε κράτει λίγο, να σας ξηγηθώ,
την αλήθεια `γώ δε θα την αρνηθώ,
ρε, κουτσός αν ήμουνα κι εγώ, ρε, σαν κι αυτόν,
θα `χα στρίψει και με το μπαρδόν
κι αν βαράτε και βροντάτε, ρε, τα κλόμπια σας χαλάτε,
αχ, μανούλα μου, μου κάψαν την καρδούλα μου.