Αμάν, αμάν, αμάν, αμάν,
σαν το βουνό που καίγεται
αμάν και οι φλόγες το `χουν ζωσει
αμάν, αμάν.

Αμάν, αμάν.
Γεια σου Γιώργο Παπαδόπουλε!

Και οι φλόγες το `χουν ζωσει
α, είν’ η φτωχή μου η καρδιά,
είν’ η φτωχή μου η καρδιά αμάν
αυτή που `χεις πληγώσει αμάν αμάν.

Γεια σου Νίκο Σαλέα με το κλαρίνο σου!