Ζω σε μια κοινωνία φασιστών αριστερών και δεξιών
νεολαία που την νοιάζει πως θα πιάσει πόκεμον
και ενώ ο εφιάλτης είναι εντός των πυλών
ο πνευματικός κόσμος μένει απών
επαναστάτες δίχως αιτία τζιχαντιστές τρομοκρατία
bullying στα σχολεία, πόλεμος για μια θρησκεία
επιλεκτική ευαισθησία, βία ματαιοδοξία
πλανεμένη κοινωνία πάντα με ελλιπή παιδεία.
σχολεία που πολτοποιούν την σκέψη
παγκοσμιοποιημένα μυαλά
πες μου από όλους μας στο τέλος ποιος θα αντέξει
σε αυτήν την κατρακύλα που οδηγεί στο πουθενά.
υποσχέσεις για ότι θέλουμε μα αυτά που χρειαζόμαστε
συστηματικά τα κλέβουνε και εμείς απλά καθόμαστε
κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου
σε μια ζωή που καλούμαστε να μάθουμε εκ νέου.

Δέχομαι μια προπαγάνδα έχουν γνώμη όλοι για τα πάντα
καμένο το ανέκδοτο πια δεν έχει πλάκα
και όσο το μέλλον και αν κοιτούν δεν βλέπουν τα σημάδια
ο κόσμος μένει απαθής και ας μοιάζουν όλα χάλια
σαν τανάλια στο μυαλό και θηλιά στο λαιμό
νιώθω τόσο εγκλωβισμένος μες τον κόσμο που ζω
για αυτό εννοώ την κάθε λέξη σκηνοθέτης στο 2016.

Εγκλωβισμένος από ιδεοληψίες
εμμονές από φανατισμένα μυαλά
εγκλωβισμένος ψηφιακές μονομαχίες
το τίποτα ψάχνει για την πει στο πουθενά.
εγκλωβισμένος, μίσος, θυμός και μένος
ο ένας πάντα τον άλλο να μισεί
δε θα έχει νικητές αυτό στο τέλος
μονάχα εμείς να κλείνουμε άλλη μια πληγή.