Βουλιάξανε στα μάτια σου οι θαλασσογραφίες
σε ξέχασε η γοργόνα και έφυγε.
Για τ `ακρογιάλια της Ασίας
που έχει ο πόλεμος ακόμα νόημα
κι’ αρραβωνιαστικιές ολοφυρόμενες
αναζητούν Αλέξανδρους τεμαχισμένους.

Κι εγώ με την πικρία βεβαιωμένη
και τ’ όνειρο φεγγάρι βασιλεμένο
έφηβος υποθηκευμένος
στα καφενεία της πρωτεύουσας
συζητώ για το μέλλον
κι οραματίζομαι τη μοναξιά σου
ιερή κι ανεξήγητη