Μια πληγή που είναι ακόμα ανοιχτή
χρόνος δεν μένει δες πίσω σου και αρκεί
μόνο κάτι να λείπει όσο πάει και πιο πολύ.
Ψάχνω ένα σημάδι, φώτα στο σκοτάδι
ένα βλέμμα σου φτάνει, το μυαλό μου να τρελάνει.

Και η ζωή αυτή που περνάει από μπροστά μου κι εσύ
αφήνεις εκεί που δηλώνω πως δε φτάνω ως εκεί
κάτι συμβαίνει, όλα αλλάζουν, δεν υπάρχει φυγή.
Και δεν υπάρχει πια αμφιβολία μέσα μου αλλά δε σταματά
όλο και πιο κοντά νιώσε τον παλμό μου, για σένα χτυπά.

Τώρα αρχίζω να ζω και ν’ αναπνέω
όνειρο φυλακή και μέσα καίω,
Τώρα παίρνει μου η ζωή άλλο χρώμα
δύο καρδιές που χτυπούν στο ίδιο σώμα.

Κάθε μου βλέμμα εσένα κοιτά
μοιάζει με ψέμα να σ’ έχω αγκαλιά.
Ένα σου χάδι και ανοίγω φτερά
σαν παραίσθηση μοιάζει αυτό δε με τρομάζει
δεν ρωτάς που χαράζει και ο κόσμος αλλάζει.

Η ζωή αυτή που περνάει από μπροστά μου κι εσύ
αφήνεις εκεί που δηλώνω πως δε φτάνω ως εκεί
κάτι συμβαίνει, όλα αλλάζουν, δεν υπάρχει φυγή.
Και δεν υπάρχει πια αμφιβολία μέσα μου αλλά δε σταματά
όλο και πιο κοντά νιώσε τον παλμό μου, για σένα χτυπά.

Τώρα αρχίζω να ζω και ν’ αναπνέω
όνειρο φυλακή και μέσα καίω.
Τώρα παίρνει μου η ζωή άλλο χρώμα
δύο καρδιές που χτυπούν στο ίδιο σώμα.

Πιάστηκα στα δικά σου δίχτυα
μα δεν πλέχτηκα, έχω μάθει πως να τρέχω
και να ζω, αντέχω άλλο πόνο δε θα επιτρέψω.

Τώρα αρχίζω να ζω και ν’ αναπνέω
όνειρο φυλακή και μέσα καίω.
Τώρα παίρνει μου η ζωή άλλο χρώμα
δύο καρδιές που χτυπούν στο ίδιο σώμα.

Τώρα αρχίζω να ζω και ν’ αναπνέω
όνειρο φυλακή και μέσα καίω.
Στον έρωτα θα αφεθώ και ένα σου λέω
όλα όσα ζήσαμε και αυτά που δεν ζήσαμε
κι απ’ την αρχή όλα.