Με λεν τσαχπίνα και είμαι φίνα
γιατί μαζεύω τις ματιές στις γειτονιές.
Κι όπου γυρνάω σαν περπατάω
αναστενάζουν οι ματιές και οι καρδιές.

Σαν θέλω κάτι πετάω το μάτι
και σαν το ψάρι αγκιστρώνεται η ψυχή.
Δεν ξέρω αν πρέπει μα αν κάνω κέφι
θα τραγουδήσω, θα φωνάξω σαν παιδί.

Πάντα γλεντάω και τραγουδάω
αφήνω πίσω μου μιζέρια και κακό
Και τη ζωή μου την κάνω γλέντι
γι’ αυτό είμαι εδώ και πάντα εγώ θα τραγουδώ.

Με λεν τσαχπίνα και είμαι φίνα
γιατί μαζεύω τις ματιές στις γειτονιές.
Κι όπου γυρνάω σαν περπατάω αναστενάζουν
οι ματιές και οι καρδιές.

Με λένε Άννα και είμαι μάνα
να ξεκλειδώνω και τις πιο κλειστές καρδιές.
Κι όσοι νομίζουν πως θα με ρίξουν
μαθαίνουν πως είναι ένας πικρός καφές.