Της χαράς σου το δάκρυ
θα το πάρει η σελήνη
τ’ ουρανού, σε μιαν άκρη,
χρυσαστέρι να γίνει.

Να λάμψει μέσ’ στο φως του μια καρδιά πονεμένη,
για χρόνια θλιμμένη και θα ζητά για να μπει,
έλα απόψε και φύγε σαν πνοή μυρωμένη,
μείνε κοντά μου για πάντα σαν στερνή προσευχή.

Αν δεν έρθεις θα φύγω
συντροφια με τις θλίψεις,
έλα απόψε για λίγο,
μια ζωή να μην λείψεις.

Έλα απόψε και φύγε σαν πνοή μυρωμένη,
μείνε κοντά μου για πάντα σαν στερνή προσευχή.

Αν δεν έρθεις θα φύγω
συντροφια με τις θλίψεις,
έλα απόψε για λίγο,
μια ζωή να μην λείψεις.