Είναι άδικο που θέλω
να `μαστε μαζί συνέχεια
και να βγαίνουμε τα βράδια
μόνοι μας εμείς οι δυο

Έχεις φίλους και παρέες,
τ’ απογεύματα γραφείο,
γήπεδο και καφενείο
απουσία ως τις δυο.
Κι εγώ νιώθω πως δε σ’ έχω,
συμβιβάζομαι κι αντέχω.

Τόσα Σαββατόβραδα χωρίς σκοπό
πως να βγει η νύχτα μόνο μ’ ένα σ’ αγαπώ.
Μοιάζουμε λεωφορεία αστικά,
κουραστικά.

Είναι δύσκολο μωρό μου
να `μαστε μαζί συνέχεια
γιατί ποιος μπορεί στ’ αλήθεια
δίχως παύσεις ν’ αγαπάει.

Είναι κι η ζωή στη μέση
που τα όνειρα χαλάει
το τηλέφωνο χτυπάει
κάποιος σένανε ζητάει.
Κι εγώ νιώθω πως δε σ’ έχω,
συμβιβάζομαι κι αντέχω.

Τόσα Σαββατόβραδα χωρίς σκοπό
πως να βγει η νύχτα μόνο μ’ ένα σ’ αγαπώ.
Μοιάζουμε λεωφορεία αστικά,
κουραστικά.