Τώρα που στα κάτασπρα βουνά
για την τιμή μας
ορμάει κάθε παιδί μας,
κάθε μια μητέρα π’ αγρυπνά
πρέπει τη λύπη της τώρα να ξεχνά.

Δίχως καρδιοχτύπια περιττά,
η κάθε μια μας
με πίστη απ’ τη καρδιά μας,
κάθε βράδυ ας μνημονεύει σιγά
χωρίς να κλαίει, στην Παναγιά μπροστά.

Παναγιά, σφίγγει δόντια τούτη η χάρη, αχ Παναγιά
Παναγιά, έλα βόηθα μας και πάλι, αχ Παναγιά
να γενεί η Ελλάδα μας μεγάλη, αχ Παναγιά
και του πολέμου η οργή,
να σβήσει από τη γη.

Γρήγορα η βαρυχειμωνιά
που μας τυλίγει αδέρφια μου θα φύγει,
και στη δοξασμένη μας τη γη
καινούργιος ήλιος κάποιο πρωΐ θα βγει.

Μα ένας "αέρας" ακόμα θ’ ανοιχτεί,
σε κάθε ράχη,
στην άγρια τούτη μάχη,
κάθε μια ελληνική αγνή ψυχή
ας λέει με πίστη αυτή την προσευχή:

Παναγιά, σφίγγει δόντια τούτη η χάρη, αχ Παναγιά
Παναγιά, έλα βόηθα μας και πάλι, αχ Παναγιά
να γενεί να γενεί η Ελλάδα μας μεγάλη αχ Παναγιά
και του πολέμου η οργή,
ας σβήσει από τη γη.