Δώδεκα χρόνους φυλακή
κανείς δεν ήρθε να με δει,
γιε μ’ από τους εδικούς μου,
φίλους κι αγαπητικούς μου.
Μόνο μια κόρη πό χω γω
κόρη απ’ τον Ασπροπόταμο,
γιε μ’ αυτή γράμμα μου στέλνει,
και κρυφα με παραγγέλνει.
Ξένε μου το μαντήλι σου
καημό πό χω τα χείλη σου,
γιε μ’ στείλτω να σου το πλύνω
με τα δάκρυα που χύνω.