Όσα δεν ξέρεις
τόσα χρόνια μας ενώνουν
κι όσα δεν ξέρω
κι άλλα τόσα μας σκοτώνουν.

Κρυφά κι οι δυο μας
ορκιστήκαμε στον πόνο
το μυστικό βαθιά
να κρύψουμε στο χρόνο.

Είν’ η αγάπη μαγική σαν ένα ποίημα
που καταλήγει βιαστική σε μαύρο κύμα.
Έρχεται φεύγει η αγάπη με ένα δάκρυ
κι εσύ να ορκίζεσαι πως θα τη βρεις την άκρη.

Έχει πανσέληνο
κι η νύχτα μου φωνάζει
κι ένα αδέσποτο
φεγγάρι που νυστάζει.

Αυτά που ξέρεις
είναι εκεί και δεν αλλάζουν
κι όσα δεν ξέρεις
είναι εδώ και αίμα στάζουν.

Είν’ η αγάπη μαγική σαν ένα ποίημα
που καταλήγει βιαστική σε μαύρο κύμα.
Έρχεται φεύγει η αγάπη με ένα δάκρυ
κι εσύ να ορκίζεσαι πως θα τη βρεις την άκρη.