Τα αγάπησα
τα πράσινα γκοφρέ σεντόνια σου·
εκεί χανόμουνα κι εγώ,
δεν ήσουν μόνη σου σ’ αυτό,
μέσα στον ίδιο πυρετό κι οι δυο πεθαίναμε.

Δεν το ξανασυνάντησα
το μωβ ανάμεσα στα πόδια σου·
εκεί κρυβόταν η ζωή,
δεν είχε άλλη επιλογή -
με της νεότητας την κούραση παλεύαμε μαζί.

Τα αγάπησα
τα πράσινα γκοφρέ σεντόνια σου·
εκεί κρυβόταν η χαρά,
εκεί ήταν όλα φοβερά,
μα τα 27 σου χρόνια δε μου φτάνανε.

Όχι, ποτέ δεν τα ξέχασα
τα πράσινα γκοφρέ σεντόνια·
εκεί θα χύνουμε αιώνια -
σ’ αυτή τη γη, στον Κάτω Κόσμο ή στον Παράδεισο...