Με σύννεφα στα μάτια
κατέβηκες και πάλι,
κρανίο κεκαλυμμένο
από υπερήλιο φως.

Λεπτή βροχή από δάκρυ
υγραίνει τα γυαλιά σου.
Σε είπαν «δειλή ρουκέτα»
ή «ο ιπτάμενος φαλλός».

Παλιοί συμμαθητές σου
κι εγώ ανάμεσά τους
γελούσαμε ακόμα,
γιατί ήταν όρθιο το σώμα
μα ανάποδα ο σταυρός.