Σ’ αυτό τον τόπο βρέχει μόνο δάκρυ,
ζούνε άνθρωποι έρμοι και μονάχοι.
Είναι όλοι αυτοί που προδώσαν οι φίλοι
και για το αύριο δεν ξέρουν τι θα γίνει.

Αυτός ο τόπος θάλασσα κι αλμύρα,
είναι ελιά, κρασί, τραγούδι, λύρα.
Ελύτης είναι Ρίτσος και αγώνας
κι ο ουρανός του είναι ο Παρθενώνας.

Αυτός ο τόπος ξερά βουνά, λαγκάδια
δεν τον ποτίζουν ποτάμια και πηγάδια.
Παντού ιδρώτας, πόλεμοι, σκοτάδια,
ήλιος και φως και θεϊκά σημάδια.

Αυτή για μας είναι η μάνα Ελλάδα,
με ιστορία Οδύσσεια κι Ιλιάδα.
Σ αυτό τον τόπο βρέχει μόνο δάκρυ.
ομφαλός της γης, στου κόσμου εδώ την άκρη.