Μήπως είδατε το κορίτσι μου, το κοριτσάκι μου
Το γυρεύω εδώ και μια ώρα. Δεν το βρίσκω πουθενά.
Μια κυρία μου είπε να το πάρει αγκαλιά να μπορέσω
να αποκοιμηθώ λίγα λεπτά για να αντέξω την πορεία.

Η μητέρα μου αποκοιμιέται και μια ξένη με ταϊζει
με ένα ξεροκόμματο που μ αρρωσταίνει
και ξυπνάω μέσα στη ζάλη μόνη μου
μα δεμένη και γυμνή
και ακούω τη μητέρα μέσα μου
να με αναζητεί.

Και φαινόταν τόσο όμορφο αυτό το πρωί.