Εδώ και τόσα χρόνια πίσω
δεν το μπορούσα να μιλήσω
τα όσα έχω μαζεμένα
τα τραγουδάω ένα ένα.

Επί Τουρκοκρατίας ίχνος δημοκρατίας
ίχνος δημοκρατίας.

Εκείνα τ’ άσπλαχνα τα χρόνια
μας κυβερνούσαν με κανόνια,
μας χτυπούσαν οι αστυνόμοι
και δεν μας ζήταγαν συγγνώμη.

Οι φυλακές κι οι εξορίες
συνηθισμένες ιστορίες
κι αυτά ως ν’ αλλαξοπιστήσεις
και τον Αλλάχ να προσκυνήσεις.

Επί Τουρκοκρατίας ίχνος δημοκρατίας
ίχνος δημοκρατίας.

Άλλοι έξω κι άλλοι μέσα
κι άλλοι που δεν είχαν μπέσα
κι άλλοι ακόμα πιο μεγάλοι
κι άλλοι κι άλλοι κι άλλοι.

Τα χρόνια αλλάξανε κι ωστόσο
δεν ξέρω πως να τη γλιτώσω
τι να την κάνω τη συγγνώμη
σαν με βαράνε οι αστυνόμοι.

Επί δημοκρατίας ίχνος Τουρκοκρατίας
επί δημοκρατίας.