Τα πιατικά και τα ποτήρια τελευταία
τα dvd και τα βιβλία χωριστά,
σε μια κορνίζα μια εκδρομή με την παρέα
να μας θυμίζει τη ζωή μας την παλιά.

Τα χειμωνιάτικα αλλού κι αλλού οι κουβέρτες
πόση ζωή να στριμωχτεί σ’ ένα δυάρι
και τις παντόφλες τις καρό αν θέλεις φέρτες
αυτές τουλάχιστον παρέμειναν ζευγάρι.

Σου αφήνω και την καφετιέρα
κι αύριο θα `ναι άλλη μέρα.

Ξέρω την άκρη θα τη βρούμε
κι όλα αλλάζουν για καλό,
μα όταν θα `ρθει το φορτηγό
ποιος θα `σαι εσύ, ποια θα `μαι εγώ.

Τον καναπέ μας το διπλό σου κάνω δώρο
δεν είναι άνθρωπος για να κοπεί στα δυο,
να γράψω πάνω στην καρδιά με μαρκαδόρο
ραγίζει, εύθραυστον, μη σπάσει στο αντίο.

Ούτε στο πάτωμα τυλίγω με ταινία
και σαν ταινία ξετυλίγεται η ζωή,
αύριο άλλοι ενοικιαστές, άλλη ιστορία
θα φέρνει όνειρα εδώ με το δεξί.

Θέλουν φρεσκάρισμα οι τοίχοι
τα πήρα όλα καλή τύχη.

Ξέρω την άκρη θα τη βρούμε
κι όλα αλλάζουν για καλό,
μα όταν θα `ρθει το φορτηγό
ποιος θα `σαι εσύ, ποια θα `μαι εγώ.