Οι στίχοι μου συρματοπλέγματα ηλεκτροφωτισμένα γύρω απ'το μυαλό μου
Προστατεύοντας αυτό και μένα
Τον υμένα, της ψεύτικης όρασης διαπερνώ
Βλέπω καζάνια της κόλασης και μέσα τους κολυμπώ
Διακινώ παράνομο και ακατάλληλο στίχο
Για τους υπνωτισμένους οπαδούς και το άμυαλο πλήθος
Κι αν μικροδείχνω, είναι επειδή είμαι μικρός
Τουλάχιστον στο κούτελό μου δε γράφει νεκρός
Είμαι ανάμεσα σ'αυτούς που τα βράδια γυρνάν στους δρόμους
Ανάμεσα σ'αυτούς που τρέφουν μίσος προς τους αστυνόμους
Η θανατική ποινή βαφτίστηκε τυχαία εκπυρσοκρότηση
Ο νόμος ξένη διάλεκτος χωρίς μεταγλώττιση
Σε παρακολουθώ…
Όταν κοιμάσαι είμαι από δίπλα σου
Όταν περπατάς μες τον δρόμο βλέπω τον ίσκιο σου
Κι αν κάνεις ύποπτη κίνηση είμαι έτοιμος για πόλεμο
Με μπηγμένο βύσμα μικροφώνου κάτω απ΄το λαιμό
Η μουσική μου έχω πει για την ελευθερία
Φωτιά σε κωλο-χώρα που όλα είναι κρύα
Απ'τα κόκαλα βγαλμένα πόνος, αίμα και ντροπή
Το βίσμα μου απ'τη κεντρική μονάδα ελέγχου του κράτους αυτού έχει αποκοπεί
Έχει ανατραπεί η κατάσταση, τώρα κυριαρχεί το τέρας με τους αριθμούς
Μες στην σάρκα μας έχει μπει και κάνει πάρτι
Αν κάνεις καταμέτρηση στ’ ανθρώπινα μυαλά
Που σκέφτονται το χρήμα θα δεις τον παγκόσμιο χάρτη να πρασινίζει
Ο θάνατος κάπου εκεί έξω τριγυρίζει
Την εκμετάλλευση της γυναίκας, των ζωων δεν βλέπω κάποιος να προσπαθεί να σταματήσει
Γι'αυτό φεύγω…
Απ'το νεκροταφείο αυτό φεύγω ψηλά με το ψυχόπνευμα πετώ
Και άλλο σπίτι διαλέγω
Κάτι γυρεύω που να με κάνει να μη ντρέπομαι για το είδος μου
Και σε ζηλεύω ήσυχος κοιμάσαι τα βράδια
Ενώ, απ'τον ύπνο μου απέχω γιατί δεν ξέρω…
Γιατί δεν πιστεύω πως αυτά θα τελειώσουν μια μέρα
Και έτσι απ'τα όνειρα ξεκλέβω λίγες στιγμές
Για να ζήσω στιγμές που μέσα απ'το ραπ μου ερμηνεύω.