Ξέσπασε βαρύ κακό στη μικρή τη Σκαλωτή
πιάσαν’ κόρες τα βουνά κι αρματώσανε οι νιοι
Μπήκαν στο χωριό οι Βουλγάροι και ο Χάρος όποιον πάρει
Κι όποιον έβρηκαν φεγγάρι, άλλον ήλιο δεν εχάρη

Άιντε και τη χαραυγή οι ψευτοπαλικαράδες
στα τσαμπλούκια τα πυκνά, στους πάνω μαχαλάδες.
Πιάσανε κάτι μικρά και τα βάλαν’ στη σειρά
και με μία τουφεκιά έπεσαν εφτά κορμιά

Σύραν’ οι μανάδες μπρος, κάθε πλάτη και παιδί
στα λιβάδια στο Μεστάν παπαρούνιασε η γη.
Τα μαντάτα του φονιά εχαλάσταν το ντουνιά
άιντε τι μοιρολογιά στην αυλή του Άη-Λια