Προσεύχεται η μάνα σπίτι
Που ο γιος της λείπει
Μην εύρει συμφορά

Σωριάστηκε το παληκάρι
Ευρέθηκε στο χώμα
Και κάτω ξεψυχά

Κι η μάνα νιώθει σφαίρα στην καρδιά
Και το σπουργίτι πέφτει απ'τη φωλιά
Δεν έμεινε κανείς που να μην κλάψει


Στα χέρια της γαλουχηθήκαν
Και τ'όνειρο ασπαστήκαν
Της λευτεριάς παιδιά

Και μόνοι τους αυτοί βαφτήκαν
Στο χρώμα της πορφύρας
Και χάθηκαν μακριά

Κι η μάνα τώρα κλαίει στη γωνιά
Το δίκιο της για πάντα θα ζητά
Που έχασε το γιό τον ακριβό της


Κι η μάνα νιώθει σφαίρα στην καρδιά
Και το σπουργίτι πέφτει απ'τη φωλιά
Δεν έμεινε κανείς που να μην κλάψει