Έχει αλλάξει πλέον και ο καιρός
Με πιάνει στεναχώρια
Ο δρόμος άδειος ο καφές μου πικρός
Είμαστε πλέον χώρια

Είχες φυλάξει στο συρτάρι σου αυτό
Όνειρα και αναμνήσεις
Και όταν φοβάμαι το ανοίγω δειλά
Μήπως ξαναγυρίσεις

Και όταν θα κλάψω μια στιγμή δε θα πάψω
Να σε νοιάζομαι
Και όταν θα φύγω το λυγμό μου θα πνίγω
Σε χρειάζομαι

Έχει αλλάξει πλέον και ο καιρός
Και στην καρδιά μου βρέχει
Η μοναξιά μου μοιάζει μ ένα παιδί
Που μες στο κρύο τρέχει