Από το Κάστρο ως το Μπιλάλι
κι απ’ το Φασόλι στην Αλική,
φτιάχνει η καρδιά μου ένα λιμάνι
που όλο τον κόσμο της χωρεί.

Κι απ’ της Ακρόπολης τα μέρη,
στου Ζέπαγα την αρχοντιά,
βρέχει η ψυχή μου καλοκαίρι
και γύρω ο τόπος ζωγραφιά.

Αιγνούσα, όμορφο νησί,
γοργόνα σε στολίζει
κι όποιος το χώμα σου πατεί,
δεν το μπορεί να σ’ αρνηθεί,
θα ξαναρθεί.

Στο Πατερόνησο ανεμίζω,
στο Κάθισμα βουτιά ζητώ.
Για Ασπαλαθρόκαμπο βαδίζω
κι όλη την ομορφιά κοιτώ.

Στο Βράχο της Πισίνας στέκω,
στην Κακοπετριά γελώ,
στο Χατζαλή με θάρρος τρέχω,
στο Μοναστήρι προσκυνώ.

Αιγνούσα, όμορφο νησί,
γοργόνα σε στολίζει
κι όποιος το χώμα σου πατεί,
δεν το μπορεί να σ’ αρνηθεί,
θα ξαναρθεί.

Στο Μάρμαρο χορό θα στήσω
και με τους γλάρους θα μιλώ.
Στο Χόχλακα θα κολυμπήσω ,
στη Φώκια πέρα να βρεθώ.

Στην παραλία του Άη Γιάννη
και πιο μακριά στο Φουρκερό,
τραγούδι η ζωή μου φτιάχνει
Αιγνούσα, πόσο σ’ αγαπώ!

Αιγνούσα, όμορφο νησί,
γοργόνα σε στολίζει
κι όποιος το χώμα σου πατεί,
δεν το μπορεί να σ’ αρνηθεί,
θα ξαναρθεί.

Κι όταν πια πίσω θα γυρίσω
στον Άη Νικόλα να σταθώ,
το δρόμο πάλι ξαναρχίζω
τον πιο ψηλό Σταυρό να ιδώ!