Σκέψου πόσες αθώες ζωές χάθηκαν εξαιτίας
του εγωισμού εκείνων
κι έμειναν κολλημένες μεταξύ γης και παραδείσου
περιμένοντας να δουν τους υπαίτιους να πληρώνουν με το ίδιο τους το αίμα
για όλα εκείνα που τους στερήσαν.

Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου
ο καθένας να κοιτάζει την δουλειά του
και διαλέγω θάνατο κοιτάζω την δουλειά τους
που σκοτώνοντας δικά μας παιδιά και αδέρφια
μεγαλώνουνε τα παιδιά τους
δικά μας παιδιά και εσύ κοιμάσαι
προστατεύεσαι θαρρείς με την σιωπή γιατί φοβάσαι
κοίτα έξω βγες πολέμα, χύσε κι εσύ λίγο αίμα
βάλε στην ανθρώπινη εκμετάλλευση ενα τέρμα
δεν είναι ψέμα, καπιταλόσκυλα κουμάντα κάνουν
στην κολοχώρα τον διεφθαρμένων και τον ρουφιάνων
κοινωνικός φυλετικός θρησκευτικός ρατσισμούς
αντί να εξαφανιστούν τώρα πια γίνανε θεσμός
κραυγάζουν λαρύγγια πνευμάτων που απομακρύνονται από τα σωματα
ανήλικων πτωμάτων
και, μονάδες στρατιωτών φτιάχνουν τεκέ
με τον καπνό απτά γκρεμισμένα κτίρια ...
Ειρήνη πας να κάνεις με πολεμικές δυνάμεις
ποτέ σου δε θα νιώσεις την αίσθηση της σκυτάλης
του σεβασμού της ζωής
Μπους, πουτάνας γιε θα κρεμαστείς
μαζί σου στα καζάνια θα έρθει ο κάθε βουλευτής
κι όλη η σάπια κομματική προπαγάνδα σας
η φωνή μου μένει ακόμα εμπόδιο στην ανάσα σας
σας πνίγω
χωρίς να κρύβομαι για να ξεφύγω
τα τσιράκια σας θα στείλετε
που κώλους γλύφουν δε με πείθετε
εδώ είμαι θα περιμένω δε με εκφοβίζετε
έγκυες γυναίκες στραγγαλίζετε γιατί
θα φέρουν στον κόσμο παιδιά με το χρώμα που δε σας αρέσει
μα κουφάλα κρεμάλα θα πέσει ξανά.

Μια μέρα θέλω να ξυπνήσω και να τους δω όλους
σε μια γωνιά μαζεμένους
και στρατιές από σκιές που θα τρέχουν λυσσασμενες κατά πάνω τους
να τους κομματιάζουν αργά αργά
έτσι ώστε να υποφέρουν πραγματικά
όπως τους αξίζει
και στις ψυχές τις οποίες έστειλαν στο πουθενά να χαρίσουμε ένα χαμόγελο
για να μπορεσουν κι εκεινες να αναπαυθουν επιτελους για πάντα.