Σαν πεταλούδα καίγομαι
που στην φωτιά γυρίζει
και τα χρυσά της τα φτερά
με απονιά μαυρίζει.

Μα όταν κλείσουν οι πληγές
και σβήσω απ’ τη φωτιά σου
τότε θα δεις τι έχασες
από την αγκαλιά σου.

Σαν πεταλούδα κι αν καώ
που στην φωτιά γυρίζει,
καμίνι είν’ ο πόθος μου
που σίδερα λυγίζει.

Μα όταν κλείσουν οι πληγές
και σβήσω απ’ τη φωτιά σου
τότε θα δεις τι έχασες
από την αγκαλιά σου.

Σαν πεταλούδα στην φωτιά
μου `καψες τα φτερά μου,
νοιώθω γλυκό τον πόνο μου
γλυκιά την συμφορά μου.

Μα όταν κλείσουν οι πληγές
και σβήσω απ’ τη φωτιά σου
τότε θα δεις τι έχασες
από την αγκαλιά σου.