Όταν τα χέρια μας θα πλέκουν θαύματα,
όταν τα κοντινά θα γίνουν μακρινά
Όταν τα φώτα θα `χουν σβήσει στα στενά,
τότε θα έρθω μια βραδιά
για να σου φτιάξω μιαν αρχή χωρίς μετά,
σπίτι μεγάλο να χωράει την καρδιά
Αλάνα για να απλώσεις, μάτια μου γλυκά,
όλη την πίκρα απ’ τα παλιά

Έγια, έγια, έγια, πάμε μακριά,
φυσάει τ’ όνειρο στα μάτια μας μπροστά
Ό,τι έγινε, έγινε και βάλε μια φωτιά,
τραπέζι στρώσε να χορτάσει η λησμονιά
Έγια, έγια, έγια, πάμε μακριά
μέσα στου ήλιου να μπλεχτούμε τα μαλλιά
Έγια, έγια, έγια, πάμε μακριά κι η πλώρη σκίζει τα νερά

Όταν στο χάρτη οι γραμμές γίνουν πουλιά,
όταν θα δεις τον ήλιο τα μεσάνυχτα
Όταν το τώρα δε θα φτάνει πουθενά,
τότε θα φτιάξω μια βραδιά
μια μουσική μ’ όλα τα μπάσα μας βαριά,
ένα σκαρί να’ χει ορθάνοιχτα πανιά
με καπετάνιο σουρωμένο το Νοτιά,
κιθάρα παίζει απ’ τα παλιά και τραγουδά