Έβαλες πάλι τα καλά σου
Το Κυριακάτικο πρωί
Βγήκες μια βόλτα στην πλατεία
Είδες των άλλων την γιορτή

Όλα τα όνειρα στον κήπο
Τα έθαψες και τα θωρείς
Σκαλίζεις σκάβεις με μανία
Μήπως με κάποιο αναστηθείς

Πίσω απ’ των κήπων τις λαμπερές αυλές
Κάθε μεσάνυχτα ακούω τις φωνές σας
Και στα συρτάρια μέσα υφαίνονται πληγές
Που πλέκουν χίλια φυλαχτά για τις χαρές σας

Σ’ ένα νησί φυλακισμένος
Μ’ ένα Σιβυλλικό χρησμό
Και για Θεό σου μια ελπίδα
Να σε κρατάει ζωντανό

Χρόνια να είσαι εκεί πέρα
Και γύρω γύρω θάλασσα
Τι σε κρατά να κολυμπήσεις
Τι σε κρατάει μακριά