Ξέρω πως πέρασε καιρός μα θέλω να σου γράψω
Όχι πως θέλω απάντηση μα θέλω να το πω
Θυμάμαι κείνη την βραδιά που μου `ρθε να τα κάψω
Θυμάμαι κείνη τη φωτιά που μ’ άφησες να μπω

Άδικο να ξέρεις είναι άδικο κι ό,τι μου `χες πει ψεύτικο βγήκε
Σου `στειλα καρδιά μα δε την άκουσες χτύπησε να μπει μα δε σε βρήκε
Άδικο να ξέρεις είναι άδικο κι ό,τι μου `χες πει ψεύτικο βγήκε
Σου `στειλα καρδιά μα δε την άκουσες χτύπησε να μπει μα δε σε βρήκε

Κι ύστερα φόρεσα σιωπή μα σου `ρθε να φωνάξω
Όμως δεν έβγαλα μιλιά και έκατσα να κοιτώ
Είπα να κάνω υπομονή το παρελθόν να κάψω
Όμως με τρώει ένα γιατί και ψάχνω να το βρω

Άδικο να ξέρεις είναι άδικο κι ό,τι μου `χες πει ψεύτικο βγήκε
Σου `στειλα καρδιά μα δε την άκουσες χτύπησε να μπει μα δε σε βρήκε
Άδικο να ξέρεις είναι άδικο κι ό,τι μου `χες πει ψεύτικο βγήκε
Σου `στειλα καρδιά μα δε την άκουσες χτύπησε να μπει μα δε σε βρήκε

Άδικο να ξέρεις είναι άδικο