Αληθινός καριόλης, χρόνια στο ίδιο μοτίβο
παρ’ όλες τις αναποδιές το κεφάλι δε σκύβω
mcs πατάω σαν τα σταφύλια στο τρύγο
μιλάω με μπέσα την ασχήμια δε σου κρύβω.
Από την λάσπη κατάφερα να βγω
έχω βρόμικο, ποινικό μητρώο, το κούτελο μου καθαρό
αρρωστημένο μου μυαλό κρατιέμαι να μην εκραγώ
το καλάμι δεν καβάλησα δεν μασάω σανό.
Όσα πέρασα, αφορμή να γίνω καλύτερος άνθρωπος
οι δυσκολίες άτρωτος, μέχρι να δω το θάνατο
χρόνια στο μεροκάματο, μαθημένος χάπατο
πασά μου δεν ανήκω στο πληθυσμό τον άμαχο
Έχω τόλμη, τσαγανό, φοβάμαι μόνο τον θεό
κι ας με ρίξουνε να κολυμπήσω στον ωκεανό.
Το σταυρό μου κουβαλώ, δεν ασχολού, δεν προκαλώ
μα αν ασχοληθείς μαζί μου θα βρεθείς στο ποταμό.

Η ζωή, έχει τα πάνω και τα κάτω της
εσύ κοίτα να προχωράς μόνο μπροστά.
Στη δυσκολία πέσε κατά πάνω της
κι έχε το νου να μην πνιγείς μέσ’ στα σκατά.

Μην το βάζεις κάτω, προχώρα μπροστά
όλα στο χέρι μας είναι εφικτά
έχε τα μάτια ανοιχτά, η καρδιά
μια βραδιά, μόνο γαλήνη ζητά.

Τα χρόνια κυλάνε σαν το νερό
δεν ξέρω αύριο τι θα δω? το μόνο σίγουρο πως θα κελαηδώ.
Πες με αλήτη ραψωδό, πες με κοπρίτη ροκαυλών
ως που να τα παρατήσεις, εγώ θα είμαι εδώ παρών.
Κάνω τη καύλα μου κι έχω μονίμως καύλες
δεν γουστάρω νταηλίκια κι αγριάδες, πουθενάδες
γράφω ότι έχω να πω, δεν αντιγράφω κανένα πούστη
όποιος θέλει να μ’ ακούσει αλλιώς τον πούλο (poussy)
Μην περιμένεις ν’ ακούσεις κάτι παρόμοιο με τους άλλους
εγώ είμαι εγώ κι η πόλη μου γεμάτη στάβλους
διαφέρω απ’ τον καθένα, με καθαρό το βλέμμα
κι αν αξίζω θα σε πάρω παραμάζωμα σαν ρέμα.
Άλλα βιώματα άλλη νοοτροπία
κάνω rap μέσω καρδιάς, όχι αλλονών λογοκλοπία
μιλάω για αλητεία γιατί μέσα σ’ αυτήν μεγάλωσα
δεν σκότωσα, δεν βίασα ποτέ μου δεν ρουφιάνεψα.

Η ζωή, έχει τα πάνω και τα κάτω της
εσύ κοίτα να προχωράς μόνο μπροστά.
Στη δυσκολία πέσε κατά πάνω της
κι έχε το νου να μην πνιγείς μέσ’ στα σκατά.

Μην το βάζεις κάτω, προχώρα μπροστά
όλα στο χέρι μας είναι εφικτά
έχε τα μάτια ανοιχτά, η καρδιά
μια βραδιά, μόνο γαλήνη ζητά.