Απ’ την εξίσωση αν βγάλω τα γιατί
Την στεναχώρια και την τρέλα
Δε θα μου βγαίνουνε οι πράξεις πια στραβά
Κι όλα καλά, όλα καλά
Από το κάδρο αν αφαιρέσω την βροχή
Και στο γκρεμό τα πηγαινέλα
Από το κλάμα θα σκουπίσω τον καμβά
Κι όλα καλά, όλα καλά

Μεγάλο πράγμα η συνήθεια
Και εγώ βοήθεια να λέω δεν το συνηθίζω
Μεγάλο πράγμα η συγχώρεση
Μα εκεί πατάς και εσύ
Και φτάνει δεν το συνεχίζω
Είναι η μοίρα των ονείρων
Να `χουν και εφιάλτες γενικά
Ασυμφωνία πες το χαρακτήρων
Μήπως και ακουστεί ευγενικά

Από την κόλαση αν βγάλω τις φωτιές
Τον ουρανό που είναι πίσσα
Να ο παράδεισος που μου `λεγες παλιά
κι όλα καλά, όλα καλά
Απ’ το ναυάγιο αν εξαιρέσω τις ρωγμές
Και της φουρτούνας σου τη λύσσα
Είναι ο βυθός μου μια θάλασσα πλατιά
Κι όλα καλά, όλα καλά


Μεγάλο πράγμα η συνήθεια
Και εγώ βοήθεια να λέω δεν το συνηθίζω
Μεγάλο πράγμα η συγχώρεση
Μα εκεί πατάς κι εσύ
Και φτάνει δεν το συνεχίζω
Είναι η μοίρα των ονείρων
Να `χουν και εφιάλτες γενικά
Ασυμφωνία πες το χαρακτήρων
Μήπως και ακουστεί ευγενικά