Πατέρας, μητέρα, λέξεις βαριές
τι κρύβεται όμως πίσω απ’ αυτές;
αγάπες, καυγάδες, παιχνίδια, γιορτές
λιμάνι απάγκιο στις θύελλες;

Μητέρα, πατέρα αγαπημένες μορφές
μπόρεσα λίγο να σας δω καθαρές;
να αφήσω πίσω τις δικές σας ακτές
να κολυμπήσω στις θάλασσες;

Μητέρα, πατέρα, αέρα!

Πατέρα, μητέρα στο τώρα, στο χθες
μπορώ να σας νιώθω χωρίς ενοχές;
χωρίς άλλο βάρος, χωρίς μυστικά
σαν το αεράκι ψηλά στα βουνά;

Μητέρα, πατέρα, μαμά και μπαμπά
ο χρόνος κρατάει τα μυστικά
τα κρύβει τις νύχτες σαν φυλαχτά
τα φανερώνει στα ξωτικά

Μητέρα, πατέρα, αέρα!
τραγούδι και σιωπή,
φευγιό κι επιστροφή,
νύχτα μου και μέρα

Μητέρα, πατέρα, μαμά και μπαμπά
τις γκρίζες κουρτίνες ανοίγω ξανά
το σπίτι μου λούζει ο ήλιος με φως
και τα λουλούδια ανθίζουν αλλιώς!

Μητέρα, πατέρα, αέρα!
τραγούδι και σιωπή,
φευγιό κι επιστροφή,
νύχτα μου και μέρα

Μητέρα, πατέρα, αέρα!
τραγούδι και σιωπή,
φευγιό κι επιστροφή,