Πόσο σ’ αγαπώ σου το έχω πει
ζούσα μοναχή γύρω μου σιωπή
ώσπου μια βραδιά ήρθες ξαφνικά
κι άναψες παντού φώτα μαγικά.
Τώρα ζω στιγμές που δε ζούσα χθες
και δες μες στη ματιά έχω το γέλιο
που μου `φερες εσύ

Ναι, σ’ ό,τι πεις, σ’ ό,τι ζητάς
τη ζωή να μου χαρίσεις
μόνο εσύ μπορείς.
Ναι, ρώτησε με θα σου πω
σου χρωστώ την ύπαρξη μου
και σ’ αγαπώ γι’ αυτό.
Με τη σκέψη σου κοιμάμαι
με τη σκέψη σου ξυπνώ.
Ναι, ναι…

Και να θέλω πια τώρα δεν μπορώ
να σε χωριστώ να μη σ’ αγαπώ
εσύ με `μαθες να ζω
όπως `συ με πας και με κυβερνάς.
Όχι τι θα πει δεν το ξέρω πια
και δες μες στη ματιά έχω το γέλιο
που μου `χεις φέρει εσύ.

Ναι…
(ουουουουουουου
ουουουουουουου
ουουουουουου)

Ναι, ρώτησε με θα σου πω
σου χρωστώ την ύπαρξη μου
και σ’ αγαπώ γι’ αυτό.
Με τη σκέψη σου κοιμάμαι
με τη σκέψη σου ξυπνώ
Ναι…
Σ’ ότι πεις σ’ ό,τι ζητάς
τη ζωή να μου χαρίσεις
μόνο εσύ μπορείς
Ναι...