Εε, και να μπορούσα κάποτε κι εγώ
σ’ ένα παραμύθι ψεύτικο να ζω
να `χω δυο-τρεις φίλους και κρασί καλό
και να λέω μαζί τους δόξα τω Θεώ.

Εεε, και να μπορούσα ψυχή μου ν’ αγαπούσα
μια χαρά θα ζούσα, μια χαρά θα ζούσα
εε, κι όταν διψούσα δυο χείλη να φιλούσα
μια χαρά θα ζούσα, μια χαρά θα ζούσα.

Να `χα πεταλούδες για να κυνηγώ
κι όχι εχθρούς και φίλους για να πολεμώ
να `κτιζα παλάτια όμορφα να ζω
κι όχι με φωτιά τον κόσμο να χαλώ.

Εεε, και να μπορούσα ψυχή μου ν’ αγαπούσα
μια χαρά θα ζούσα, μια χαρά θα ζούσα
εε, κι όταν διψούσα δυο χείλη να φιλούσα
μια χαρά θα ζούσα, μια χαρά θα ζούσα.

Εεε, και να μπορούσα ψυχή μου ν’ αγαπούσα
μια χαρά θα ζούσα, μια χαρά θα ζούσα
εε, κι όταν διψούσα δυο χείλη να φιλούσα
μια χαρά θα ζούσα, μια χαρά θα ζούσα.

Εεε, και να μπορούσα κάποτε κι εγώ
σ’ ένα παραμύθι ψεύτικο να ζω
να `χω δυο-τρεις φίλους και κρασί καλό
και να λέω μαζί τους δόξα τω Θεώ.
Να `χα πεταλούδες για να κυνηγώ
κι όχι εχθρούς και φίλους για να πολεμώ
να `χτιζα παλάτια όμορφα να ζω
κι όχι με φωτιά τον κόσμο να χαλώ.

Εεε, και να μπορούσα κάποτε κι εγώ
σ’ ένα παραμύθι ψεύτικο να ζω
να `χω δυο-τρεις φίλους και κρασί καλό
και να λέω μαζί τους δόξα τω Θεώ.
Να `χα πεταλούδες για να κυνηγώ
κι όχι εχθρούς και φίλους για να πολεμώ
να `χτιζα παλάτια όμορφα να ζω
κι όχι με φωτιά τον κόσμο να χαλώ.

Εεε, και να μπορούσα κάποτε κι εγώ