Ένα παιδί ρομαντικό δεν είμαι πια
ούτε στα σύννεφα πετώ...ωω.
Δεν ζω με παραμύθια την ξέρω την αλήθεια
στάσου και σένα να σ’ την πω.

Ζήσε, μάθε να γελάς, ζήσε και να τραγουδάς
και τους εχθρούς σου να συγχωρείς αν μπορείς.
Ζήσε τις αναποδιές, ζήσε οι καλές στιγμές
κάποια φορά θα σε θυμηθούν και θα `ρθουν, και θα `ρθουν.

Μοιάζει βιτρίνα η ζωή φανταχτερή
γεμάτη χίλιους πειρασμού...ουους.
Ελπίδες και παγίδες, λιακάδες, καταιγίδες
που σε γεμίζουν δισταγμούς.

Ζήσε, μάθε να γελάς, ζήσε και να τραγουδάς
και τους εχθρούς σου να συγχωρείς αν μπορείς.
Ζήσε τις αναποδιές, ζήσε οι καλές στιγμές
κάποια φορά θα σε θυμηθούν και θα `ρθουν, και θα `ρθουν.

Ένα παιδί ρομαντικό δεν είμαι πια
το μυστικό μου θα σ’ το πω...ωωω.
Απ’ της ζωής το χέρι παίρνω όσα μου φέρει
μα μόνο τη χαρά κρατώ.

Ζήσε, μάθε να γελάς, ζήσε και να τραγουδάς
και τους εχθρούς σου να συγχωρείς αν μπορείς.
Ζήσε τις αναποδιές, ζήσε οι καλές στιγμές
κάποια φορά θα σε θυμηθούν και θα `ρθουν, και θα `ρθουν.
Ζήσε, μάθε να γελάς, ζήσε και να τραγουδάς
και τους εχθρούς σου να συγχωρείς αν μπορείς.
Ζήσε τις αναποδιές, ζήσε…