Ένας κήπος μου η αγάπη,
τώρα μία ερημιά,
ένα άχαρο τοπίο,
κόντρα στο δεληβοριά.

Τα λουλούδια μας καρδιά μου,
τα `καψε η παγωνιά,
φθινοπώριασε η αγκαλιά μου,
στη δική σου απονιά.

Σαν πουλάκι λαβωμένο,
ψάχνω τώρα να κρυφτώ,
μη με ψάχνεις ειν’ να φεύγω,
όσο πιο ψηλά μπορώ.

Μη μου λες ξανά τραγούδια,
τα `καψε η παγωνιά,
τα καινούργια σου λουλούδια,
τώρα είναι πλαστικά.