Στο κύμα δίπλα γνώρισα τούτη την ύπαρξή μου
νύχτα που `χε Πανσέληνο Μαγιού καλοκαιριά
κι ήταν σα να `βγαινα θαρρείς μες απ’ την κόλαση μου
κι έμενα στον Παράδεισο με την αστροφεγγιά.

Ασήμωσε η θάλασσα στου Φεγγαριού τη λάμψη
το γαλανό της φόρεμα έγιν’ από μετάξι
Η αστροφέξη κρύφτηκε πίσω από το Φεγγάρι
όπως ανέβαινε αργά τη σκάλα τ’ ουρανού
κι άρχισε να φεγγοβολά στης θάλασσας την πλάτη
και να της κάνει χαρακιά στο χρώμα τ’ ασημιού