Θαρρώ μπουμπούκια μ’ άγγιξαν στις φούσκες του χεριού.
Θαρρώ το αίμα εμέθυσε στις φλέβες μου και τρέχει…
Θαρρώ από το φεγγίτη μου πέταλα κι ήλιο βρέχει.
Θαρρώ φτερά να μ΄έντυσαν περιστεριού.

Στο λόφο του καλοκαιριού τίναξαν την παντιέρα.
Και πάνω απ’ τις τριανταφυλλιές κυμάτισε φαρδειά.
Στου κήπου μας σκαλίσανε τη λεύκα μια καρδιά.
Κι οι σπίνοι γράφουνε τρελές μπαλάντες στον αγέρα.

Στη φυλλωσιά οι δροσοσταλιές αρχίσαν να γελάνε.
Και γιόμισε μοσκοβολιά της γης η ανασαμιά.
Οι δυο καρδιές χτυπήσανε μαζί κι οι δυο –σα μια.
Σαν τα κουπιά που τη βαρκούλατου έρωτα κυλάνε