Κόρη του ποταμού, ματάκια μαύρα
σαν πλένεις στο ποτάμι τραγουδώντας
μες την ορμή του ρίξε μου λουλούδια
στου ποταμού την άκρη, θα είμαι καρτερώντας

Να τ’ αγκαλιάσω και να τα φιλήσω
και να θαρρώ ότι κρατάω εσένα
μες τη χαρά μου ίσως να δακρύσω
ματάκια μου γλυκά κι’ αγαπημένα

Κόρη του ποταμού εσύ που ξέρεις
πότε στις ρεματιές λαλούν τ’ αηδόνια
βάλε φτερά και τρέξε για να φέρεις
την άνοιξη που δίνει ανθούς σ’ όλα τα κλώνια

Ν’ ανθίσει της ψυχής μου το κλωνάρι
που μένει μαραμένο τόσα χρόνια
και μες του Απριλομάη το φεγγάρι
εμείς θα ορκιστούμε αγάπη αιώνια