Ντύθηκα έρωτας
Ντύθηκα έρωτας για να ξεφύγω
μην με ρωτάς τι θ’ απογίνω
όταν η παραίσθηση χαθεί
πάλι θα σπάσω αν χρειαστεί

Ντύθηκα έρωτας σ’ ένα φεγγάρι
ήτανε νύχτα, άδειο λυχνάρι
ποιος τούτον τον πόνο θα κρατήσει
και τι ανέλπιστο θ’ αφήσει.

Λόγια που ταξίδεψαν αλλού
κι έχασε το στόμα την λαλιά του
είναι παιδιά τρελού θεού
τα ΄χει ο χρόνος στην ποδιά του
λόγια που χάνονται στις νίκες
ενώνουν τους έρωτες οι ήττες
στου κόσμου την ανατροπή
μόνο το πάθος θα σωθεί

Ντύθηκα έρωτας για να ξεφύγω
και όνειρο στον πόθο ανοίγω
πάνω που είπα εδώ θα ξεχαστώ
τον κόσμο σου αναζητώ
Ηλίας Παπακωνσταντίνου