Κρατιόμαστε μονάχοι
σε μια χαμένη μάχη
σηκώνοντας τα χέρια μας ψηλά
γυρίσαμε την πλάτη
σε πόθους και σε πάθη
μετρώντας κάθε βήμα μας σωστά

Αργήσαμε
και δεν αμαρτήσαμε
πως να ξεπληρώσεις το κορμί που δε χρωστά
πως να ξημερώσεις αν η νύχτα προσπερνά

Στεκόμαστε στην άκρη
μ’ ένα χαμένο δάκρυ
κοιτώντας το να πέφτει χαμηλά
γυρίσαμε την πλάτη
σε όρκους και σε λάθη
ζητώντας μια συγγνώμη βιαστικά
Πάνος Παπαγιαννόπουλος