Γαλάζια μοναξιά
Σε ένα φευγάτο πρωινό
που κράτησε αιώνες
θα ζεις εκεί για να μπορώ
να αντέχω τους χειμώνες

Με ένα τραγούδι στα βαθιά
τα χέρια μου θα απλώσω
και στη γαλάζια μοναξιά
μέσα μου θα σε νιώσω

Δεν έχει τέλος μάτια μου
η ομορφιά του κόσμου
ότι πεθαίνει έρχεται
και ξαναζεί εντός μου

Κι αν όλα αυτά που τραγουδώ
τα κάψει η φωτιά μου
για ένα πείσμα θα μπορώ
να ζω στα όνειρά μου
Πασχάλης Τσέρνας