|
Στίχοι: Φώτης Καλαντζής
Μουσική: Καλλιόπη Ηλιοπούλου
Περιπλανώμενος σε άτακτες φυγές
φυλακισμένος σ’ ένα μέρος δίχως σύνορα
Αναζητάω στην αλήθεια μου ανοχές
και ψάχνω πάντα στ’ άγια μέτρα τους αντίμετρα
Πίσω από το ψέμα ζουν αλήθειες δυνατές
μια μπαλαρίνα που πεθαίνει στον χορό της
Μία ομάδα γυμνασμένη δυνατή
που χάνει πάντα μες στο ίδιο γήπεδό της
Τι σε κάνει να πιστεύεις πως νικάς;
Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι χάνεις;
Μια ζωή το ίδιο δέντρο κυνηγάς
Μια ζωή το ίδιο δάσος πάντα χάνεις
Τα λόγια είναι εύκολα απαντάς
νερό έρχονται οι λέξεις
Μα εσένα από την λύπη σου ξανά
σου `ρχεται να τρέξεις
Μην ξέροντας υπόγειες διαδρομές
πάντα φωτιές όταν πατούσα λυτρωνόμουν
Οι φλόγες γι’ άλλους ήτανε καταστροφές
για `μένα ήταν όλα αυτά που ονειρευόμουν
Στην τελική αν δεν μπορείς πολιτικές
ο εαυτός σου αν δεν μπορεί να κάτσει φρόνιμα
Αφού δεν το `χεις στην ζωή ρίχνε μπουνιές
κλωτσιές σου ρίχνει και σε κυνηγάει ανώνυμα.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 374 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|