Στην Εθνική του έρωτα νταλίκα
τραβώ τα βάσανά μου με ρυμούλκα
τον ταχογράφο της καρδιάς μου ακούω
και τις αφύλαχτες διαβάσεις της ζωής περνώ.

Στην άσφαλτο την νύχτας και της μοναξιάς
άνοιξε τα διόδιά σου να `μπω
και στου κορμιού σου την αλάνα να παρκάρω.

Στην Εθνική του έρωτα νταλίκα
αγκομαχώντας σούρθηκα και μπήκα
στης ανηφόρας τη μονή λουρίδα
και η καρδιά μου σαν κουρελιασμένος μουσαμάς.

Στην άσφαλτο την νύχτας και της μοναξιάς
άνοιξε τα διόδιά σου να `μπω
και στου κορμιού σου την αλάνα να παρκάρω.